วันพฤหัสบดีที่ 19 มกราคม พ.ศ. 2555

วันไหว้ครู

กลอนวันครู - ครูคือใคร

ใครคือครู ครูคือใคร ในวันนี้
ใช่อยู่ที่ ปริญญา มหาศาล
ใช่อยู่ที่ เรียกว่า ครูอาจารย์
ใช่อยู่นาน สอนนาน ในโรงเรียน
ครูคือผู้ ชี้นำ ทางความคิด
ให้รู้ถูก รู้ผิด คิดอ่านเขียน
ให้รู้ทุกข์ รู้ยาก รู้พากเพียร
ให้รู้เปลี่ยน แปลงสู้ รู้สร้างงาน
ครูคือผู้ ยกระดับ วิญญาณมนุษย์
ให้สูงสุด กว่าสัตว์ เดรัจฉาน
ปลุกสำนึก สั่งสม อุดมการณ์
มีดวงมาน เพื่อมวลชน ใช่ตนเอง
ครูจึงเป็น นักสร้าง ผู้ยิ่งใหญ่
สร้างคนจริง สร้างคนกล้า สร้างคนเก่ง
สร้างคนให้ ได้เป็นตัว ของตัวเอง
ขอมอบเพลง นี้มา บูชาครู


ขอขอบคุณที่มาของ กลอนวันครู จาก : Darkthailand จาก spaces.live.com




กลอนวันครู

วันสิบหก มกรา ข้าเคารพ
ขอน้อมนบ แด่ครู ผู้สั่งสอน
คอยอบรม บ่มวินัย ให้รู้นอน
กับคำสอน ล้ำค่า แสนสำคัญ

ศิษย์น้อมกราบ ขอบพระคุณ คุณครูเหลือ
ที่คอยเกื้อ เจือจุน หนุนใจฉัน
ทุกสิ่งดี ที่บัดนี้ มีทุกวัน
ก็เพราะครู ผู้เลอสรรค์ บันดาลมา

มีเพียงคำ กล่าวเอ่ย เผยให้รู้
แด่คุณครู ผู้ชี้ทาง การศึกษา
ศิษย์วันนี้ ดีได้นั้น ด้วยปัญญา
ที่คุณครู ผู้ชี้ฟ้า นำข้าไป

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนวันครู จาก : รัชนี คุณานุวัฒน์ จาก kroobannok.com




พระคุณครู

พระคุณครูใหญ่ยิ่งเป็นมิ่งฟ้า
ทั่วสุธาน้อมบูชาท่านเหนือเศียร
เพราะครูเปรียบดังประกายจากแสงเทียน
ให้ศิษย์เรียนรู้โลกอันกว้างไกล
ศิษย์คนนี้จะจำคำครูสอน
เป็นคำวอนให้อนาคตศิษย์สดใส
ศิษย์รู้ว่าครูรักศิษย์ดั่งหทัย
ในดวงใจศิษย์มิลืมพระคุณครู

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : Forward Mail




แด่คุณครู ด้วยดวงใจ

ก้มกราบเท้าระลึกคุณพ่อแม่
เลี้ยงดูแลอบรมบ่มนิสัย
เปรียบคุณครูคนแรกซึ้งหทัย
มโนมัยใช้เลี้ยงลูกปลูกกมล

ขอก้มกราบระลึกคุณอาจารย์
ท่านสืบสานสอนวิชาพาฝึกฝน
ศิษย์ได้เรียนเพียรขยันหมั่นคิดค้น
ครูสร้างคนฉลาดล้ำนำปัญญา

สิบหกมกรามาบรรจบ
สิบนิ้วนบกราบคุณครูทุกทิศา
ยกพานพุ่มดอกไม้น้อมบูชา
เทิดครูบาระลึกคุณเหล่าอาจารย์

ถึงอยู่ห่างแคว้นใดไกลสุดแสน
ทั้งชายแดนเหนือใต้ใคร่ส่งสาร
มอบแรงใจให้คุณครูถิ่นกันดาร
พระคุณท่านจักตราไว้ให้อนุชน

พายเรือจ้างกลางชนให้คนนั่ง
หมั่นฝนทั่งกลายเป็นเข็มสัมฤทธิ์ผล
เป็นแม่พิมพ์ของชาติเปี่ยมค่าล้น
น้อมกมล แด่คุณครู..ด้วยดวงใจ ….//**

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : Forward mail




กลอนวันครู

ย้อนรำลึก นึกถึงวัน ฉันยังเด็ก
ตัวเล็กๆ ไปโรงรียน หิ้วของขาย
มะขามเทศ ร้อยเป็นพวง ร่วงกระจาย
ได้สตางค์ มาก็หาย เหลือนิดเดียว

กลัวครูเห็น ฉันจึงหลบ แอบซ่อนไว้
เพื่อนนักเรียน เพียรมาไกล้ ฉันยิ่งเสียว
กลัวที่สุด ในชีวิต คือไม้เรียว
จนบัดนี้นี้ ก็ยังเสียว อยู่ทุกวัน

ไม้บรรทัด คาบมาแล้ว เชื่อไหมแม่
ทั้งโดนแสร้ ทั้งโดนหวาย ซ้ายขวาหัน
น้ำตาร่วง เพราะตัวเรา ใช่ใครกัน
ครูลงทัณฑ์ เพื่ออยากให้ เราได้ดี

มิใช่โดน ลงโทษ เพราะขายของ
แต่ที่โดน เพราะลำพอง จ้องโดดหนี
มีการบ้าน ก็ส่งช้า กว่าเขาทุกที
แต่สิ้นปี ก็สอบผ่าน ด้วยอ่านจำ

คิดถึงครู อยากไปหา ไปก้มกราบ
อยากไปอาบ น้ำให้ครู หนูขอย้ำ
อาบที่แขน เพื่อทดแทน สิ่งครูทำ
สิบหกนี้ ศิษญ์ขอจำ คือวันครู...

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : Admin จาก preyawat.com




อันคุณครูคำนี้มีความหมาย อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ arms จาก จาก sakulthai.com




พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ
ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา
เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา
ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย
มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์
ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้
ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด
ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ ปริมล & ภัทรพร จาก sakulthai.com




"มะลิ" แทนวจีถ้อยร้อยมาลัย
"ดอกกล้วยไม้" ใช้แทนครูผู้สร้างสรรค์
"กุหลาบ" หรูชมพูขาวมารวมกัน
แทน "กตัญญุตาครู บูชาจารย์"

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ นิตยา จาก sakulthai.com




ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต
ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน
จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภร
ครูพร่ำสอนจรเด็กให้เป็นคน
***ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง
ที่ทั้งสร้างแบะคิดประสิทธิ์ผล
ครูสร้างคนสร้างชาติดังเครื่องกล
บังเกิดผลอันดีสรีชาติเอย

ขอขอบคุณที่มาของ กลอนปีใหม่จาก : คุณ อุ๊ 2/10 ด.ส. จาก sakulthai.com




ครูคือปูชนียบุคคล
ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น
เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ
ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี
เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต
คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี
อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี
สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม
ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่
คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา
แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ
สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน
พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด
ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน
ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน
คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอย

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น